Genoeg… soms is het gewoon echt genoeg! Hierdoor ben ik uitgeput aan mijn herbronningsreis begonnen. Wat voor mij zo frustrerend was omdat ik zo goed voor mezelf zorg, maar ik ben gewoon veel te lief, veel te braaf, veel te open… Dat is het teveel, dat is een gigantisch energieroof en dan gaf ik veeeeel te laat en te hevig de grens aan. Waardoor ik weer heel veel energie verloor….
Tijdens mijn herbronningsreis, een pelgrimstocht of sabbatical, langs de leylijn van Michaël en de draak of Apollo en Athena, ben ik de zwarte madonna, die we in het de Ayurveda kennen als Kali, regelmatig tegen gekomen. Een van de mooiste kerkjes met deze madonna is dat in Myans aan de voet van de Alpen in Frankrijk . Een kerkje gebouwd ter herdenking van een prachtige legende. Mijn herbronningsreis was er eentje van 101 dagen, waarvan ik 3 keer aan dit kerkje gestopt ben omdat het ook centraal lag op de reis, waarschijnlijk omdat de madonna en haar energie me riepen. De energie in dat kerkje was heel bijzonder en ik heb ook een aantal nachten geslapen aan de voet van dat kerkje.
Tijdens die reis heb ik het boekje ‘De verboden man spreekt’ gelezen van Pamela Kribbe, alsook ‘De verboden vrouw spreekt’. De verboden man spreekt was voor mij een ware ‘eye opener’, want we willen allemaal mannen die meer voelend in het leven staan. We willen ook als vrouw onze eigen gevoelens in veiligheid kunnen leven. We willen goed voor ons eigen hart kunnen zorgen. Hiervoor hebben we in de eerste plaats een goede verbinding nodig met onze eigen mannelijke energie. In dat boekje wordt ook heel goed uitgelegd hoe uitputtend het niet gebruiken van je mannelijke energie wel is, vooral voor gevoelige mensen. Het geeft een duidelijk beeld van de mooie en krachtige eigenschappen van die mannelijke energie die wij, zowel mannen als vrouwen, weer mogen omarmen.
Door de reis, het vele wandelen, het praten met mijn hart en ziel heb ik mijn ‘pleaser’ achtergelaten in de bergen. Dat heeft me heel wat tranen en zweet gekost. Door de reis te maken met Akela, een jonge hond, ben ik uitgedaagd om in mijn mannelijke energie en kracht te gaan staan. Tegelijkertijd mijn vrouwelijke mildheid te tonen, om al zijn fratsen en deugenieterij. Waar ik achteraf meestal goed om kon lachen. Mijn ‘pleaser’ is daar gedropt, toen had ik zin, dan was ik klaar, om naar huis te komen. Het voelde zo goed om alleen te zijn en zo al-een te kunnen zijn. Het thuiskomen was ook echt zalig, het voelt hier nu echt als mijn plek.
Nu omarm ik de zwarte madonna in mij als een geliefde. Het donkere in mij mag gezien worden en leven. Dit wil niet zeggen dat ik de pijn niet meer voel, dat mijn hart geen pijn meer doet of zal doen. Nu kan ik de energie daarvan gebruiken, bij mezelf blijven, en aan het stuur van mijn leven staan. Pijn is nu een belangrijke raadgever, waar ik goed en veel sneller naar luister.
Nu ben ik klaar om hier te zijn, mijn uitdagingen aan te gaan, te genieten van mijn leven. Dat is eigenlijk het enige dat ik gewoon al heel mijn leven aan iedereen rondom mij vraag, mag ik MIJN leven leiden. Waarschijnlijk ben ik voor velen te anders, en heb ik me te veel aangepast. De reis en de vele reflecties met mezelf hebben me ook dat inzicht gegeven. Het is niet dat ik het niet aangegeven heb. Een van mijn kinderen heeft me ooit gezegd: “Inderdaad mama je zegt het wel, maar je zegt het zo zacht, we denken dan dat je het niet meent.”
Een hart is zacht, een hart fluistert, een hart schreeuwt niet. Ik heb me laten meeslepen met het maatschappelijk geschreeuw en de maatschappelijk norm, omdat ik daarin niet paste en harmonie en verbinding voor mij belangrijk basis waarden zijn. Ik heb met de gevoelens van anderen veel te veel rekening gehouden en mezelf daarin verloren.
Deze reis heeft me helemaal geaard en de aarde heeft met mij zoveel prachtige overvloed gedeeld. Het alleen zijn heeft ervoor gezorgd dat ik mezelf helemaal gevonden heb. Door de afstand, de tijd en de ruimte die ik mezelf gegeven hebben, ben ik de zaken helemaal anders gaan zien. Nu ik terug in harmonie en verbinding ben met mezelf, kan er met iedereen om me heen een ware verbinding en harmonie ontstaan. Hiervoor is het aangeven van grenzen, duidelijke grenzen echt nodig. Dat zorgt nu wel voor wat chaos. Deze chaos heb ik ervaren toen ik de ‘Sacre di San Michele’ bezocht aan de voet van de Italiaanse Alpen. In mijn reisdagboek van die dag schreef ik ook dat er genoeg gesold is met de vrouwelijke energie. Ik voelde me tegelijk boos, heel boos en rustig. Alles ging ook mis die dag. Het was alsof het innerlijk stormde in mij. De storm in mij bracht me uit evenwicht. Door te wandelen en te ademen en in de energie van de plek en mezelf te voelen kon ik naar het midden van de orkaan en storm gaan. Het voelde alsof alles om me heen vloog en raasde, hierdoor voelde ik de rust in mezelf groeien. Grenzen en focus, energie sturen en duidelijke grenzen!
Dat kan hard lijken, ik weet dat ik mijn grenzen nu duidelijk aangeef, met veel liefde en een zeer groot en open hart! Waardoor het nog steeds heel zacht is en met die vibratie in het hart van de ander terecht komt. Voor het ego kan dit wel even schrikken zijn. Hierdoor plant ik een zaadje van liefde bij de ander, dat mag zijn tijd nemen om te groeien. Het geduld hebben om bij de ander een zaadje te laten groeien, is opnieuw een daad van veel liefde. Want groeien gaat gepaard met groeipijn. Als gevoelige had ik te vaak de neiging om die groeipijn bij de ander weg te nemen, wat eigenlijk een liefdeloze daad is. Geduldig bij de ander kunnen zijn terwijl die worstelt vraagt veel kracht en liefde. Hier komen de mannelijke en vrouwelijke energie in ons samen. De verbinding van onze innerlijke geliefden. Dit heb ik heel sterk mogen ervaren in Cluny en ook al eens mogen zien in een opstelling. De vreugde, de diepe intense vreugde die dat geeft is het prachtigste geschenk aan jezelf en de ander. Bovendien ben ik tijdens de reis ook 2 kronkelende slangen tegen gekomen, dat in het stadje van Pater Pio. Op de plek waar pater Pio de meeste mirakuleuze genezingen verricht heeft, hangt de energie van pure liefde.
Van een herbronning gesproken! Vervuld met deze energie is de uitputting weg. Tijdens de reis heb ik 80 krachtplaatsen bezocht. Iedere plek heeft mij wat gebracht. Iedere plek brengt een vibratie in je energetisch lichaam en heeft uiteindelijk een invloed op je fysieke lichaam en mentale veld. Ik voel me er enorm rijk door. Nu ben ik dankbaar. Nu leef ik met deze bronenergie! Ik heb wel een aantal zaken in mijn leven verandert sedert ik terug ben. Een aantal beslissingen zijn genomen rond het aangeven van grenzen.
Ik zorg nog beter voor mijn energieveld, dat een belangrijke bron is voor mijn fysieke energie. Dus in mijn dagelijkse leefstijl is energiebeheer een vast agendapunt. Mijn huidige leven heb eens goed bekeken en wat veranderd zodat er een veld ontstaat van ‘less is more’. Dus ik heb wat stappen gezet in mijn energie rovende hobbies, energie rovend gedrag van mezelf en vrienden of familie negeren of vervangen door energie gevende hobbies, vrienden, dagelijkse gewoonten, geduld enz… Wat de familie betreft heb ik mijn jasje van zwart schaap uitgedaan en vervangen door de jas van de leeuw die de schapen begeleid naar een nieuwe familie-boom.
Door dit alles is er veel meer LEEF-TIJD in mijn leven. Deze krachtige energie deel ik nu met iedereen om me heen en in mijn praktijk 3-isOne, healthy body, brain & heart, waarbij de 5 elementen die in alle trajecten aanwezig nu met nog meer verdieping doorgegeven worden.
